Τετάρτη 14 Μαΐου, η μέρα που θα γινόταν η επίσκεψη στην Ακρόπολη. Η χαρά μου ήταν μεγάλη, παρόλο που είχα ξαναπάει με τη νονά μου.
Μπήκαμε μέσα στο πούλμαν και ξεκινήσαμε για την Ακρόπολη. Μόλις φτάσαμε είδαμε πάρα πολύ κόσμο. Τουρίστες από διάφορες χώρες έρχονται να δουν τα μνημεία της. Ήταν δύσκολο να περπατήσουμε γιατί υπήρχαν πάρα πολλά βράχια τα οποία γλίστραγαν.
Είδαμε πολλά μνημεία, τον ναό της Αθηνάς Νίκης, τον Παρθενώνα, το Ερέχθειο, το θέατρο του Διονύσου. Περισσότερη όμως εντύπωση μου έκανε το Ερέχθειο και το θέατρο του Διονύσου. Το Ερέχθειο μου άρεσε γιατί δεν ήταν ένας από τους συνηθισμένους ναούς. Αντί για κολόνες είχε γυναικεία αγάλματα, τις Καρυάτιδες (έργα του γλύπτη Καλλίμαχου), που πήραν το όνομά τους από τις όμορφες κοπέλες τη; Καρυάς. Το θέατρο του Διονύσου ήταν μεγάλο και φτιαγμένο από πέτρα. Οι θέσεις ήταν έτσι τοποθετημένες ώστε να βλέπουν όλοι οι θεατές τους ηθοποιούς.
Τέλος εντύπωση μου έκανε αυτό που μας είπε η κυρία μας. Κάποια αγάλματα και κάποια τμήματα των μνημείων μας τα έχουν πάρει οι ξένοι για να τα φυλάνε όπως λένε καλύτερα. Εύχομαι λοιπόν να επιστραφούν πίσω στην πατρίδα μας, γιατί είναι δικά μας.
Άποψη του Παρθενώνα |
Άποψη του Ερεχθείου |
Τέλος εντύπωση μου έκανε αυτό που μας είπε η κυρία μας. Κάποια αγάλματα και κάποια τμήματα των μνημείων μας τα έχουν πάρει οι ξένοι για να τα φυλάνε όπως λένε καλύτερα. Εύχομαι λοιπόν να επιστραφούν πίσω στην πατρίδα μας, γιατί είναι δικά μας.
Θέατρο Διονύσου |
Φανταστική , και σε 1 από αυτές τις εικόνες είμαι κι εγώ !!!!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή